Minnist þess einu sinni frá fyrrum vinnustað að þar voru samstarfskonur mínar að ræða megraunarkúra. Leiddist mér þetta tal um grænmeti, danmörku og brá á leik og sagðist stundum missa mig yfir mat og háma í mig uns ég gæti ekki meir og færi þá á eftir og kastaði upp. Þetta grín gekk ágætlega, þangað til ein kvennanna sagðist stundum gera þetta líka ... þá varð vandræðaleg þögn.
posted by ellinn at þriðjudagur, nóvember 06, 2007 [edit]